بابل(در بین النهرین)، ممفیس(در مصر) و تخت جمشید (در ایران) از جمله مهم ترین مراکز تمدنی دنیای شرق در عصر باستان اند که تأثیری غیر قابل انکار بر فرهنگ هلنی(یونانی) در ابعاد وسیع انسان شناختی داشته اند. این عقیده ای است که نویسندۀ کتاب حاضر پس از بررسی و تحلیل داده های جدید باستان شناختی و انسان شناختی، به ویژه تتبع در متون کهن، به آن دست یافته است. والتر بورکرت، اسطوره شناس، دین پژوه، فیلسوف و انسان شناس آلمانی است و در دانشگاه های مختلفی چون زوریخ، برلین و هاروارد صاحب کرسی تدریس بوده است. وی در کتاب حاضر نگاهی تطبیقی دارد و عقاید و تفاسیر صورت گرفته در خصوص آثار شرقی و نقش این آثار در شکل دهی به فرهنگ یونانی(به ویژه آن چه با عنوان یونان کلاسیک از آن یاد می شود) را مورد توجه قرار داده است. بیش تر تمرکز نویسنده روی موضوع "قدرت تأثیر متقابل فرهنگ ها" است و در این راستا انواع عکس العمل های ناشی از این تأثیر فرهنگی، تغییرات و جایگزین های اصلاح شدۀ آن را جست وجو می کند. او به تأثیرات و روابط متقابل از عصر برنز به بعد می پردازد. به اعتقاد وی در سال 700 ق.م شرق (آناتولی، بین النهرین و سوریه) پیشرفت چشمگیری داشت و این فرهنگ شرقی بود که بر غرب تأثیر می گذاشت. همچنین در اواخر قرن هفتم ق.م اشیای حجیم سنگی، به خصوص مجسمه ها، از مصر وارد یونان شدند. همچنین نویسنده به تأثیر ایدۀ خانه بزرگ خدایان سومری بر ایجاد پرستشگاه های یونان و از سوی دیگر هم عصر با مادها و هخامنشیان به تقلید شرق از سبک یونانی در صنایع دستی و هم چنین آثار مکتوب مثل سروده های اساطیری اشاره می کند.