متدولوژی نقد ناکلین می‌تواند به‌واقع راهشگای نقد آثار هنری و فرهنگی در ایران باشد و برای همه‌ی آنانی که اشتیاقی به هنر دارند، نوعی ابزار مواجهه در اختیار بگذارد. وی به آن دسته از منتقدانی تعلق دارد که، برخلاف فمینیست‌های طبقه‌متوسطی، با قاطعیت از تجاری‌سازی بدن برهنه‌ی زن انتقاد می‌کند و درعین‌حال به برجسته‌کردن گفتار زنانه در هنر می‌پردازد. درهرحال، مقاله‌ی معروفش، «چرا هیچ هنرمند زن بزرگی وجود نداشته‌است؟»، در حیطه‌ی نقد هنری جریان‌ساز و تأثیرگذار بوده‌است. به‌علاوه، ناکلین در مقام کسی که احتمالا وامدار آلتوسر و فوکو است، بازی‌های پنهانی ایدئولوژی جنسیت‌محور غربی را ــ که گاه با نگاه شرق‌شناسانه‌شان به جهان سوم گره می‌خورد ــ فاش می‌سازد، و به امور رویت‌پذیری می‌پردازد که در کنار امور گفتارپذیر، یکی از دو عنصر برسازنده‌ی چینه‌های دانش از منظر فوکو است؛ و این امور رویت‌پذیر چیزی نیستند به جز تصاویر هنرهای بصری: نقاشی و عکس
---
فهرست: زنان، هنر، و قدرت // دایه اثر برت موریسو: ساختار کار و فراغت در نقاشی امپرسیونیستی // گم‌گشته و بازیافته: بار دیگر زنِ منحرف // چند رئالیستِ زن // چرا هیچ هنرمند زن بزرگی وجود نداشته است؟ // مؤخره: نه‌چندان دور از بروکلین: بزرگ‌شدن، پیرشدن با هنر // فهرست نام‌ها // تصاویر