ولادیمیر نابوکوف (1977-1899): نویسنده، منتقد، نظریه پرداز و پروانه شناس؛ غول ادبیات روسی الاصلی که او را از مهم ترین نویسندگان قرن بیستم برمی شمرند. نویسنده ی رمان هایی چون لولیتا؛ آتش پریده رنگ؛ شاه،بی بی،سرباز؛زندگی و مرگ سباستین نایت و...حرف بزن، خاطره را نمونه ای شگفت برشمرده اند در اتوبیوگرافی نویسی. اثری که روایت زندگی و جهان اوست از سال 1903 تا 1940. روایتی از خوشی ها و روزها، انقلاب،مهاجرت،عشق و کشف مدام ادبیات. اثری درخشان که نشان دهنده ی تبحر نویسنده اش است در روایت خود.در ساختن و گذاشتن آینه ای مقابل خود. نابوکوف برای نخستین بار این کتاب را درسال1951 منتشر کرد اما در سال 1966 بخش هایی به آن افزود که نسخه ی فارسی ترجمه ی آن است. اهمیت این کتاب بین آثار این نویسنده و اصولا کتاب های این چنینی، به قدری است که بارها و بارها در آنتولوژی های ادبی از آن یاد شده و در کتاب های نظری نقد به آن ارجاع داده اند. قصه ی جوانی مردی اشراف زاده که شاهد بزرگ تر شدن جهان است. با نثری آهنگین و روایتی توصیفی. کتابی که مخاطب خود را دچار گذشته ای دور می کند. گویا ولادیمیر نابوکوف مقابل چشم ما نشسته و مشغول اعتراف است، اعتراف به زندگی. حرف بزن، خاطره بر دوش کشیدن یک تاریخ شخصی است.