با صدای مهیب و ناغافل رعد یک دفعه از فکر شیرین ترین لحظه زندگیم بیرون آمدم و نگاهم ناخواسته به آسمان کشیده شد.بدون توجه به نارضایتی و اعتراض ابرها،از یادآوری اینکه اولین بار چیزی به اسم امید به زندگیم تازگی بخشید،طهم شیرین لبخند را روی لبم حس کردم چه زود گذشت.