ذن «در ورای واژه ها»است.واژه ها صرفا نمادهایی برای بیان حقیقت هستند.اما حقیقت به واژه ها وابسته نیست،بلکه مانند ماه است که در آسمان می درخشد و واژه ها به انگشت می مانند که به ماه اشاره میکند.اشتباه گرفتن واژه ها با حقیقت،مثل این است که انگشت را با ماه اشتباه بگیریم.شاید به همین خاطر است که این کتاب تصویری ترسیم میکند تا ما را از ورای واژه ها،به «راه»ی ببرد که «سادگی روح»است؛تصاویری که «حکایت های ذن»را تصویر میکنند.