انسان به حکم فطرت، جست وجوگر و پرسش گر بوده است. پرسش، مقدمة وصول به دانستن و شک، مقدمة یقین است. سوال و پرسش در عین این که خوب و باارزش و مظهر رشد و کمال انسان می باشد، اگر همراه با نیت، انگیزه و قصد الهی نباشد، نه تنها ارزشی ندارد بلکه موجب دوری انسان از خدا می شود. سوال کردن زمانی باارزش و سودمند است که قصد انسان از آن، کشف مجهولات و رسیدن به علم باشد. نگارنده در این کتاب نخست نکاتی را در خصوص اهمیت پرسش و پرسشگری و انواع آن عرضه کرده و سپس به سوالاتی در زمینة مبانی اعتقادی در چهارچوب موضوعاتی چون شناخت خدا، ایمان، بهشت و جهنم، علم غیب، فلسفة غیبت امام عصر (عج)، مرگ، آفرینش انسان، ولایت فقیه و... پاسخ گفته است.