تحلیلی از شخصیت برخی از خواص در حکومت امام علی(ع) و علل ریزش آن ها است. در این نوشتار به نقش خواص در تضعیف حکومت امام علی(ع) اشاره شده و دلایل تاریخی و شخصیتی این موضوع بیان شده است. نویسنده عدم بینش قوی سیاسی، عدم شکیبایی، ضعف ایمان، عدم شناخت امام و ولایت او، انصاف گریزی، کم همتی، توقع بالا، اصرار در خواسته های بیجا، سهم خواهی ویژه از بیت المال و دیرعذرپذیری را از ویژگی های برخی از یاران و کارگزاران امام علی عنوان کرده و از منظری قرآنی نیز علل و سابقه ریزش این قبیل از افراد را بررسی نموده است. وی در همین راستا به مطالعه شخصیت هایی همچون: زید بن ارقم، براء بت عازب، مطرف بن عبدالله، علاء بن زیاد، عبدالله بن شقیق، مرّة بن شراحیل، جریر بن عبدالله بجلی و شبث بن ربعی تمیمی پرداخته و لغزش ها و سقوط این قبیل از افراد را در دستگاه حکومت علوی از منظری تاریخی بررسی نموده است.