اولیویه آدام از داستان نویسان نسل جدید ادبیات فرانسه است که آثارش چه در بین فرانسوی زبانان و چه بیرون آن با اقبال خوبی مواجه بوده است. کتاب بی پناه یکی از بهترین آثار اوست که در سال 2007 منتشر شده و بلافاصله براساس این رمان فیلمی نیز ساخته شد. رمان بی پناه داستان انسان های توسری خورده ی رهاشده ای است که آواره ی جهان شده اند و گاه خشونت و تندی تمام وجودشان را انباشته می کند. بی کس و کتک خورده اند و زخمی عمیق روحشان را زخمی کرده است. آدام بی آنکه دچار شعار زدگی و دلسوزی های توریستی و نمایشی شود شخصیت زن کتابش را با این جماعت مواجه می کند و ناگهان خلاء و تنهایی در اعماق وجود خویش را نمایش می دهد گویا بی پناهان کنار هم گرد آمده اند و سعی می کنند خودشان را نجات دهند.