آنچه روان‌کاوی بر تخت را از متون غامض روان‌کاوی متمایز کرده و دل‌نشینی ویژه‌ای به آن بخشیده ساختار مصاحبه‌واری است که در کتاب به نرمی و نغزی گفت‌وگویی صمیمانه میان استاد و دانشجوی دیرینش پیش می‌رود. در این مصاحبه نازیو استاد و بالینگر به نام روان‌کاوی این بار از صندلی روان‌کاوی برخاسته و بر تخت روان‌کاوی دراز می‌کشد تا به شیوه‌ای نو به سوالات قدیمی پاسخ دهد و او در خلال گفت‌وگو علاوه بر صحبت درباره‌ی رسالت و کار روان‌کاو، تحلیل کودکان رابطه‌ی عاشقانه ،فرهنگ، جنسیت و .... تفاسیری بدیع از بعضی مفاهیم فرویدی و لکانی ارائه می‌کند که همواره کمک کار او بوده است. رانه‌ی مرگ، طرد، ژوئیانس، اوبژه‌یa ، روان‌پریشی، سوژه‌ای که گمان می‌رود می‌داند و انتقال.