یکی از مهمترین و ارزندهترین اقدامها برای درک و فهم بهتر تحولات تاریخی در عرصههای گوناگون اجتماعی و فرهنگی، ثبت و ضبط سیر پیدایش و دگرگونی آنهاست. در پدیدههایی مانند تئاتر که ویژگیاش زنده بودن است، افزون بر آثار نظری و عملی، بخشی وجود دارد به نام تاریخ شفاهی؛ گفتوگو با هنرمندان و بیان تلاشها و دستاوردها از زبان خودشان.