ادیان الهی در معرض انواع انحراف‌ها هستند. نوعی از این انحراف‌ها خوانشی ناصحیح از دین است که از سوی گروهی از دین‌مداران مطرح می‌شود؛ بر اساس این خوانش،  انسان می‌تواند هم از مزایای دین‌دار بودن بهره‌مند شود و هم با وساطت کســانی، بار پاسخگویی در برابر عقاید و اعمال و اخلاقش، از دوشش برداشته شود؛ یعنی در دادگاه عدل الهی هم می‌شود با داشتن حامی، مشکلات را حل کرد! این، تفسیری غلط از مفهوم شفیع و شَفاعت است. سورۀ مبارک نجم با این مهم‌ترین سرمایۀ کسانی که به‌دنبال ترویج معنویت‌های کاذب هستند، به مبارزه برخاسته است. شفاعت، حقیقت دارد؛ اما نه به آن صورتی که این گروه پنداشته‌اند.