طی دهه های اخیر، دولت ها، به ویژه در کشورهای در حال توسعه برای رفع تنگناهای اقتصادی ـ اجتماعی و فراهم کردن زمینه و پایه های توسعه و رشد اقتصادی نقش اساسی برعهده گرفته اند. از آنجایی که برنامه ریزی منجر به توسعة اقتصادی می شود، استفاده از آن در تعیین اهداف، افق ها و آیندة کشورها امری اجتناب ناپذیر است. البته باید توجه داشت که ساختار و نوع نظام اقتصادی و اجتماعی حاکم بر کشور، نیروی انسانی ماهر، سطح دانش و مهارت فنی جامعه، کارایی و دستگاه اداری مدیریت کشور و... در تعیین نوع و شکل برنامه ریزی نقش مهمی دارد. کتاب حاضر مشتمل بر دو فصل است و نگارنده به بررسی موضوعات زیر پرداخته است: برنامه ریزی های زیربنایی، انواع برنامه ریزی بر اساس سطوح، اصول برنامه ریزی توسعه، انواع تقسیم بندی برنامه ریزی توسعه، سابقة برنامه ریزی توسعه، انواع برنامه های معمول در ایران، تاریخچة برنامه ریزی در ایران و برنامه های توسعه بعد از انقلاب.