عمده ی مطالب کتاب حاضر بدین قرار است: عناصر غذایی مورد نیاز گیاه، روش های توصیه ی کودی نیتروژن برای محصولات سبزی و صیفی، منابع نیتروژن، کودهای آلی، نیترات از دیدگاه کشاورزی و محیط زیست، و مروری بر تحقیقات انجام شده در کشور. در بخشی از کتاب پیشنهادهایی برای میزان و چگونگی مصرف نیتروژن در محصولات سبزی و صیفی مطرح گردیده که بدین شرح است: "حد بحرانی نیترات در سبزی ها 25 درصد بر مبنای خشک و در غده ی سیب زمینی و پیاز 300 میلی گرم در کیلوگرم بر مبنای وزن تازه پیشنهاد می گردد و رعایت این حدود برای سلامتی جامعه الزام آور است؛ در افزایش عملکرد سبزی ها مصرف کودهای نیتروژنه نباید یکباره انجام گیرد. بلکه لازم است مقدار آن بر مبنای درصد مواد آلی خاک های تحت کشت از 250 الی 300 کیلوگرم در هکتار نیتروژن خالص تجاوز ننماید؛ مصرف کودهای نیتروژنه برای افزایش عملکرد کنترل کیفی حتما بایستی تقسیط شود؛ چون به دلیل وجود یارانه ی کنترلی بر مقدار مصرف کودهای نیتروژنه توسط تولیدکنندگان سبزی وجود ندارد برداشت سبزی ها به هنگام عصر ها انجام گیرد؛ و برای کاهش غلظت نیترات در اقدام های مصرفی سبزی ها مصرف کودهای پتاسیمی مخصوصا سولفات پتاسیم و کودهای محتوی عناصر ریزمغذی حتما فراموش نشود چه بسا با مصرف این کودها مخصوصا سولفات روی مقدار قابل توجهی از نیترات در غده ی سیب زمینی، ساقه، و برگ های قابل مصرف کاسته می شود".