داستان حاضر که در قالب 42 نامه نوشته شده به عواطف و احساسات معصومانه ی کودکانه، انسان دوستی، عشق و همبستگی آن ها نسبت به افراد مسن خانواده، اختصاص دارد. به تصریح نگارنده: در این داستان، ما شاهد نگاه و کنش های عاطفی شخصیت اصلی داستان ـ "نیکل" ـ به محیط اصراف (در این جا بیمارستان سرطانی) هستیم و می آموزیم که چگونه همبستگی، عشق، عاطفه، احساس و تعلق می تواند بهترین دارو برای معالجه ی بیماران سرطانی باشد و چگونه مادربزرگ، شخصیت اصلی این داستان، بر اثر مهر و مراقبت های ویژه به طور معجزه آسا از بیماری سرطان، جان سالم به در می برد.... این خود منعکس کننده ی گوشه ای از نیروهای ناشناخته ی مختص به انسان است که در رابطه با بیماری های به اصطلاح علاج ناپذیر امروزه در تعارض کامل می باشد".