دینو بوتزاتی در تمامی آثارش دارای نگاهی نمادین است؛ به سرنوشتی مرموز و غیر قابل درک، به انتظار هایی که به وقوع نمی پیوندند؛ به حسرت های مداوم برای زمان های از دست رفته؛ به وقوع وقایع نامنتظر؛ به تفاوت نسل ها و عدم درک یکدیگر، به خیانت@ها و به واقعیت تلخ و هول انگیز مرگ... او در این آثار بسیاری از وقایع روزمره را به لحاظ تکرار، دیده و احساس نمی شود، با نگاهی موشکافانه می نگرد و با بررسی غیر مستقیم آن ها، تاثیراتی ماندگار برجای می گذارد. بوتزاتی در زمره نویسندگان تخیلی به شمار می رود. بسیاری از داستان های او دارای فضاها و طرح های کاملا رئالیستی ست. اما پرداخت آن ها به گونه ای ست که داستان را از فضای رئالیسم، نه به سوررئالیسم بلکه به فضای خیالی و در عین حال وهم انگیزِ متافیزیک می کشاند. این فضا که بر پایه خودآگاهی و طرحی دقیق استوار است، دارای مابه ازای زمینی و واقع گرایانه، و در عین حال گویی دور از آن است.