کتاب حاضر، پژوهشی است که مؤلف در آن در پی طرح و تبیین این پرسش برآمده که زمینه شکل گیری و نقش حزب دموکرات ایران در تحولات دهه 1320 ایران چه بوده است. در پاسخ به این پرسش، فرضیه پژوهش نیز از این قرار است: تشکیل حزب دموکرات ایران در مقام حزبی شخصی و متکی به شخصیت محوری قوام، عمدتاً با هدف مقابله با رقبای سیاسی وی بخصوص شاه و دربار از یک سو و حزب توده و نیروهای چپ از دیگر سو صورت گرفت. این پژوهش با روش توصیفی-تحلیلی و گردآوری داده های آن به صورت کتابخانه ای و از میان کتاب ها، اسناد و منابع مکتوب، نشریات و پایان نامه ها انجام شده است.