این کتاب، رمانی است با لایه های تو در تو و پیچیده که از زبان اول شخص بازگو شده است. در این رمان، تقابل حیات (تپش قلب) و مرگ (گذشت زمان) در قسمت های مختلف داستان دیده می شود. زمان به شکلی مشهود و با تیک تاک مداوم ساعت، وقت و بی وقت، خود را به راوی می قبولاند. راوی نه تنها وارث چیزهایی است که پدربزرگ برایش به ارث گذاشته، بلکه وارث مادری است بدخلق که فرزند اولش را از دست داده، خواهری که در حادثه ای غریب، معشوق نقاش اش را از دست می دهد و مجبور می شود در مراسم تدفین او، تک و تنها شرکت کند، و معشوقه ای که از بی تفاوتی ها و بی اعتنایی های او رنج می برد و عاقبت هم او را ترک می کند و با جواهرفروشی ازدواج می کند. علاوه بر راوی، شخصیت های دیگری در داستان به چشم می خورند که هر یک با مشکل خاص خود روبه روست.