این کتاب ارزش یه بار خوندن رو داره.
افسون های عجیب، انسان های خاص و همچنین وسایل خارق العاده هتل مگنیفیک خیلی شگفت انگیزه؛ و حتی از این هتل، می شه بی نهایت داستان نوشت.
من چندین سال پیش یه همچین ایده ای رو واسه نوشتن تو ذهنم داشتم، اما نخواستم ادامه اش بدم، تا زمانی که بتونم تو این زمینه حرفه ای بشم (که دیگه کلا نمی شه.) این کتاب دقیقا همونیه که تو فکرم بود، منتها با تفاوت هایی (و همچنین داستانی که من نوشته بودم، فقط تو ژانر وحشت می تونست قرار بگیره.)
فضاسازی نسبتا خوبی داشت، ولی جا داشت که بهتر هم بشه. شخصیت پردازی اش هم می تونست بهتر باشه.
در کل به عنوان اولین کتاب یه نویسنده، راضی کننده بود. (و من هنوزم فکر می کنم نویسنده اش ایرانیه.)