داشتم با شعرهای ساده‌ی کتاب و تصاویرش آرامش را تجربه می‌کردم که به شعر "سیاه و زرد و قرمز" رسیدم.
تناقض، زیبانمایی خشونت، زشت‌نمایی دشمن، قهرمان‌نمایی بی‌مایه و یک تصویر از مردی با سربند سبز، حالم را گرفت.
گفتن از جنگ، هرجنگی و به خصوص جنگ ایران و عراق که ما یک سر آن محسوب می‌شویم، آن هم برای کودک و نوجوان و به ویژه برای آدم‌های امروز، ظرایف بسیار می‌طلبد و هوشمندی بسیار که من در این شعر نیافتم.