پسرکی جوان در مسیر مدرسه گرفتار یک آدم روانی میشود و اتفاق شومی در زندگیش رقم میخورد.این زخم در کنار دیگر کابوس ها،باعث به هم ریختن و در هم شکستن شالوده اصلی زندگی اش میشود،ناخواسته دست به کارهایی بزند که ماجراهای تلخ دیگری شکل بگیرد،بخشی از کابوس های دائمی اش بشود و...گاهی یک اتفاق میتواند سایه ای سنگین بر تمام روزهای عمر آدمی بیاندازد.همچون کابوسی جهنمی هر لحظه زندگی تکرار شود و انسان را رها نکند،سایه ای که مثل رد یک زخم قدیمی و محو نشدنی حک میشوئ روی تارهای نامرئی روح خودش را پهن میکند بر ویرانه های هستی آدم و دنیای پیش رویش را سیاه تر از رنگ شب میکند،همه چیز را از آن خود میکند و بعد تباهی از راه میرسد. سایه های سکوت داستان یکی از این آدم ها و از این اتفاق های شوم است. علی قانع،متولد 1340 رودبار زیتون،ابتدای کارش بانویسندگی بود و سه مجموعه داستان او«وسوسه های اردیبهشت»1381 کاندیدای جایزه کتاب سال ارشاد و مورچه هایی که پدرم را خوردند 1385 برنده جایزه ادبی اصفهان و راهپیمایی روی ماه 1389 است.بعدها چند رمان موفق خارجی را ترجمه کرد:اتاق،همسر ببر،باغ های کیوتو و آدمکش ها و... سایه های سکوت اولین رمان تالیفی علی قانع است که به گفته خودش حاصل تجربه های سال های اخیر او در مسیر ادبیات است.