«دورکیم» تنها راه به بند کشیدن طبیعت حریص انسان را در نظارت های اجتماعی بر وی، واکاوی می کند. وی در مقابل گزاره ها و آموزه های دین اسلام و تشریح فطرت الهی انسان، بر اندیشه گناه نخستین خط بطلان کشیده، و ضمن تأکید بر تأثیر مثبت نظارت های اجتماعی برای مقابله با جرائم،  کانون توجه خود را روی نظارت های درونی متمرکز کرده است. در این کتاب با بهره گیری از آیات و روایات و نیز نظریه های جرم شناسی، نقش و تأثیر حرص و دنیاطلبی به عنوان اساس تمام خطاها در وقوع جرائم و مفاسد جامعه تبیین می شود.