ما معمولا تالستوی رو با شاهکارهایی مثل جنگ و صلح ، مرگ ایوان ایلیچ ، آناکارینینا و... میشناسیم و کمتر چهره نمایشنامه نویس تالستوی رو دیدیم.
این اثر یک کمدی در چهار پرده ست که احتمالا باید اواخر زندگی تالستوی نوشته شده باشه چون تاکیدش بیشتر بر روی اختلاف طبقاتی بین ارباب ها و رعیت هاست. 
رعیت هایی که مورد ظلم قرار گرفتند و ارباب هایی که غرق در خوشی و تبدیل به یه مشت طبل تو خالی شدن.
رعیت ها میخوان زمینی رو به قسطی از ارباب بخرن ، زمینی که خودشون روش کار میکنن و وعده فروشش رو هم به صورت قسطی از ارباب گرفتن اما ارباب حالا به زیر قول خودش میزنه و دلیلش هم اینه که در جلسه احضار روح ، تایید فروش زمین رو به صورت قسطی نگرفته و فقط در صورتی میفروشه که پول رو یکجا بدن.
خونواده ارباب غرق در بیخیالی و قمار و جلسات احضار روح هستن و رعیت ها هم غرق در بدبختی ...
در کل نمایشنامه خوبیه و اون روح و فضای روسی قرن نوزدهم در جای جای این اثر دیده میشه و ترجمه هم که از زبان روسی انجام شده ، ارزش این کار رو دو چندان میکنه.
شاید تنها ایرادی که بشه به این نمایش گرفت ، تعداد بالای شخصیت ها در این کار کوتاهه که شاید یک سوم شون اصلا لزومی به وجودشون نبود و در اجرای صحنه ای به راحتی قابل حذفند ، بدون اینکه به روند درام لطمه ای وارد بشه.

یک کار کوتاه از تالستوی بزرگ که به راحتی در یک نشست میشه خوند وازش لذت برد.