"تیلیخ"، نویسنده کتاب، در جلد سوم "الهیات سیستماتیک "ابتدا به توجیه روش خود اشاره می کند .او می گوید" :صورت سیستماتیک به دو معنی است الف ـ انسجام  اصیل، ب ـ کشف نسبت بین نمادها و مفاهیم ."سپس نویسنده، حیات و جست و جوی  حیات بی ابهام را توضیح می دهد .وی در تبیین حیات به یکپارچگی، خودآفرینی،  و فراروی حیات بیشتر التفات دارد .او در بخش بعد مباحثی چون تجلی روح الهی  در انسان، وجد، ایمان و عشق، و هستی جدید مسیح را مطرح می سازد ;آن گاه با  نگاهی به نماداندیشی تثلیثی نسبت تاریخ و ملکوت خدا را روشن می کند .تاریخ  در منظر "تیلیخ "چهار ویژگی دارد که عبارت اند از" :پیوند با قصد"، "تاثیرپذیری  از آزادی"، "آفرینش امر جدید در قالب معنی "و "اهمیت داشتن در معنای کلی، جزئی  و غایت شناختی ."