این کتاب یک داستان خانوادگیست که شامل ۵ بخش است و هر بخشی از زبان یکی از اعضای خانواده است ، از شروع تا پایان کتاب در هر قسمت یکی رو مقصر مشکلات خانواده این داستان میدونستم اما وقتی به ته داستان رسیدم این جمله رو با تمام وجودم درک کردم«تا زمانی که با کفشهای کسی راه نرفته ایم، راه رفتنش را قضاوت نکنیم» ، من در یک روز کتاب رو تموم کردم هم تعداد صفحاتش کم است و هم به زبان ساده نوشته شده