نویسنده در این کتاب کوشیده است شرحی از زندگی، فعالیت های علمی، آثار و اندیشه های "غلامحسین ساعدی ـ گوهر مراد "( 1314ـ 1364) به دست دهد .یادآور می شود "غلامحسین ساعدی "از نویسندگان برجسته ایرانی است که داستان های وی با نوعی کنکاش روانی شخصیت ها، نوشته شده است .ساعدی برای نشان دادن آثار روانی ـ اجتماعی خشونت جامعه بر جان مردم خرده پا، از مرزهای تثبیت شده واقع گرایی در می گذرد .و به نوعی به سوررئالیسم یا رئالیسم وهم آلود می رسد . در فضای غمگنانه داستان های او حوادث واقعی چنان غیر عادی می نمایند که هراس انگیز می شوند ;به طوری که گاه به نظر می رسد نویسنده علت مسائل و مشکلات اجتماعی را در ماوراء الطبیعه می جوید .در این نوع داستان ها، ساعدی برای رسیدن به نتایج تمثیلی، با کمک عوامل ذهنی و حسی اغراق آمیز فضایی مشکوک و ترسناک می آفریند .مطالب کتاب حاضر در هفت بخش تدوین شده که عبارت اند از : "کودکی"، "کودکی و سیاست"، "شهرت"، "شهرت و سیاست"، "نویسنده سیاست زده"، "مرگ خود خواسته "و "نگاهی به آثار ساعدی ."در لابه لای این نوشته فراوان به گفته ها و نوشته های ساعدی استناد شده است .در بخشی از نوشته های کتاب می خوانیم : "غربت برای هر غریب تاثراتی دارد، اما در مورد ساعدی فرصتی بود که یک نگاهی به گذشته بیندازد، و با خود خلوت کند که چرا شعارزدگی این چنین تار و پود و هستی زندگی مردم را، مردم روشنفکر را بعد از کودتای 28مرداد این چنین به حرکت در سطح واداشته است .چرا اندیشه نمی شود ;اندیشه و تعقل به جریانات اجتماعی .شاید خود او یکی از قربانیان این جریانات بود ;قربانی جریانی که نگذاشت و فرصت نداد که از بار خودش بهره ببرد .دهه چهل، آثار ادبی او در این جریانات شعارزدگی و سیاست زدگی آسیب دیده بود ."...