نگارنده در کتاب حاضر به استمرار تاریخی و تغییر تدریجی سنت «پایدیای یونانی» در مسیحیت چهار قرن نخست میلادی می پردازد و به ضرورت یونانی شدن مسیحیت، وجوه اشتراک و کشمکش های میان میراث یونانی و مسیحیت اشاره می کند. وی بر این اعتقاد است که گسترش مسیحیت در سده های نخست میلادی بدون توجه به فلسفه یونان ممکن نبود؛ چرا که مسیحیت این دوران برای تبلیغ آموزه هایش نیازمند ابزاری بود و فلسفه یونانی این ابزار را در اختیار مسیحیت قرار داد. کتاب، مشتمل بر هفت فصل با این عنوان هاست: نخستین مواجهه مسیحیت و فرهنگ یونانی؛ نامه کلمنت رومی؛ ایمان عقلانی نزد مدافعان مسیحی؛ اندیشه فلسفی و مسیحیت؛ اندیشمندان اسکندرانی (کلمنت و اریگن)؛ آبای کاپا دوکیه و گریگوری اهل نیسا.