ادبیات داستانی یا داستان تخیلی، سبکی است در ادبیات و به داستان هایی اطلاق می شود که بخشی از آن یا همه آن به صورت حکایتی یا نقلی و به شیوه خیالی و تصوری نوشته می شود. اگرچه سبک تخیلی، توصیف یک اثر ادبی است، اما این اصلاح و سبک برای آثار موسیقی، فیلم، مستند و تئاتر نیز استفاده می شود. نویسنده در این کتاب به تاریخچه ادبیات در جهان و به ویژه در ایران و در حوزه ادبیات داستانی و نمایشی با گریزی بر مکاتب ادبی و پیوند ادبیات داستانی و نمایشی به ترتیب با «مدرنیته، اسطوره و تناسخ» و «عرفان و سیاست» می پردازد.