اسطوره نقل کننده ی سرگذشت قدسی و مینوی است. راوی واقعه ای است که در زمان اولین زمان شگرف بدایت همه چیز رخ داده است. به بیانی دیگر اسطوره حکایت میکند که چگونه از دولت سر و به برکت کارهای نمایان و برجسته موجودات مافوق طبیعی واقعیتی چه کل واقعیت کیهان از یا فقط اجزایی از واقعیت: جزیره ای، نوع نباتی خاص سلوکی و کرداری ،انسانی نهادی پا به عرصه ی وجود نهاده است.... قصص به دلیل سمبولیک و رمزآگین بودن زبانشان از نظر معنا و تفسیر و برداشت سیال و شناورند و چون همیشه از هستی و چگونگی آن و نقش انسان در جهان و سرنوشت بشر سخن میگویند و به دلیل تأویل پذیری فوق العاده خود در ادبیات جهان همچنین در ادبیات فارسی حضوری زنده و مؤثر دارند.
به نظر میرسید حضور اساطیر در کنار قصص و حضور قصص و اساطیر در لابه لای ادبیات فارسی و ادبیات جهان به خاطر وجود ویژگی های مشترک بود و حتی بعدها برایم روشن شد که میتوان در این خصوص به زمینههای مشترک رسید کتاب حاضر به دنبال شناخت اسطوره است و اینکه اساطیر از کجا برمی خیزند، جهان را چگونه تبیین میکنند و با چه زبانی؟
- از مقدمه و متن کتاب