ابهام و کشش در همه جای یک معماری پیچیده و متضاد وجود دارد. معماری عبارت است از فرم و ماده به صورت انتزاعی و واقعی و هر عنصر معماری با فرم و ساخت، بافت و مادة آن درک می شود. این روابط در حال نوسان، به صورت پیچیده و متضاد، ریشه های ابهام و کشش موجود در وسایل معماری است. نویسنده در کتاب حاضر، نخست چند روش مهم انتقادی ادبی برای نوشته های معماری را معرفی می کند؛ سپس عکس العمل های فیزیکی به فرم و تاکید بر روش را مورد بررسی قرار می دهد. کتاب با مضامینی چون نقد معماری و توصیفات غیرمستقیم، عرضه کنندة تاکیدهایی خاص و روشی برای دیدن معماری است که نویسنده آن را باارزش می داند. وی با بررسی نظریات افراد برجسته در حوزة معماری پیچیدگی و تضاد در مقابل ساده گرایی یا تصویرگرایی را مطرح کرده و مفاهیمی چون ابهام؛ تضاد همجوار؛ سطوح تضاد و... را مورد تجزیه و تحلیل قرار داده است. عنوان برخی مطالب کتاب عبارت اند از: معماری غیرمستقیم؛ یک بیانیة ملایم ؛ سطوح متضاد: پدیدة «هردوـ و» در معماری؛ عنصر دوعملکردی؛ تطابق و محدودیت های نظم: عنصر قراردادی؛ تضاد توافق یافته؛ تضاد همجوار؛ داخل و خارج؛ تعهد نسبت به کل مشکل و...