چگونه نمایش نامه نویس شدم
آلکساندر دوما فقط خالق رمانهاى شوالیه گرى و شنل و شمشیر نیست؛ سفرنامهنویس جذابى هم هست؛ نویسنده یک فرهنگ آشپزى نیز هست. اما گذشته از اینها، چند هزار صفحه خاطره نیز از خود به جا گذاشته که از لحاظ گیرایى از رمان هایش کم نمىآورند. بخشى از خاطرات او به کوششهایش در عالم نمایش مربوط مىشود. او در کتاب کوچک حاضر که در اصل نیز اثرى مستقل است و در کنار خاطراتش چاپ شده با زبان شیواى همیشگى خود نقل مىکند که چه گونه با جیب و دست خالى از شهرستان راهى پاریس مىشود و براثر پایمردى و سخت کوشى، پایتخت فرانسه را فتح مىکند و درهاى «کمدى فرانسز»، مشهورترین کانون هنر نمایشى فرانسه دورانش، را به روى خود مىگشاید. این بخش از خاطرات دوما درس اعتماد به نفس و تکیه بر تلاش است براى جوانانى که در عین نداشتن پشتیبانى جز همت شخصى خود، عزم راسخ دارند که پیروز شوند و به آرمان خود دست یابند.
یادداشتهای مرتبط به چگونه نمایش نامه نویس شدم