این کتاب معیاری برای نقد نظریه فرویدی است که در آن گفتگویی بین مکتب فرانکفورت، سنت لاکانی و تحولات پسا لاکانی در نظریه انتقادی و فمینیستی ایجاد شده است. الیوت با در نظر گرفتن روابط بین خود و جامعه، اهمیت تخیل و ناخودآگاه را در درک مسائل مربوط به خود و هویت خود، ایدئولوژی و قدرت، تفاوت جنسی و جنسیت استدلال می کند. ویرایش دوم تغییرات اخیری را که در نظریه اجتماعی روانکاوی رخ داده است بررسی می کند.در بخشی از کتاب آمده است:" بازگشت سرکوب شده که عمدتا از طریق پنهان کاری و پراکندگی رخ میدهد، به ملایمترین و ظریفترین شکل ممکن در همه ی فعالیت های روزانه ی ما یعنی شوخی هایمان فراموش کاری هایمان؛ و کنش پریشی هایمان لغزش فرویدی رخ میدهد ناخودآگاه نقطه آغازی مهم برای پرداختن به اهمیت استفاده از پیکره ی اندیشه های فروید در نظریه ی اجتماعی است چرا که همین وجه از روانکاوی است که میتواند اندیشه هایی غربی را به صورت مستقیم به چالش بکشد که با مسئله ی قدرت خرد و عقلانیت سروکار دارند و بر کنترل بازتابی و خودآگاهانه بر خود تأکید می ورزند. "