خواندن نامه های شما، چه سراپا تمجید و تحسین بوده باشند، چه انتقادی و موشکافانه، و چه به ندرت ظالمانه و توهین آمیز؛ بی اغراق، جزو شیرین ترین لحظاتی بوده اند که در تمام عمرم تجربه کرده ام. گاه آن قدر که مجبور می شدم از پای کامپیوترم بلند شوم، بروم توی حیاط خانه مان چرخی بزنم و بکوشم به حالی برگردم که بتوانم دوباره بنشینم و بخوانم شان. حتی یک بار ناخواسته و ندانسته، پری سیما و گل گیسو به کمکم آمدند تا از التهاب و هیجانی که دچارش شده بودم، خلاص شوم.