کتابی واقعی، متفاوت و عجیب

آدم‌کش شاعر، ناداستان تکان‌دهنده‌‌ای درباره‌ی چارلز اشمیت معروف به اسمیت و ملقب به «فلوت‌زن توسان» است که قاتلی زنجیره‌ای‌ بود و برای دختران نوجوان شعرهای عاشقانه می‌نوشت!

        

          از جلد قبلی این مجموعه بسیار جذاب‌تر بود برای من
        

          این روایت، نسبت به روایت قاتل آجری بسیار پرداخت بهتری داشت و شخصیتِ "فلوت‌زن توسان Pied Piper of Tucson" خوب برای مخاطب باور پذیر بود. توانستم تا حدی فضای اون دوران و این گروه‌های اجتماعیِ هیپی را درک کنم. البته خب، خشونت و قتل‌های این "شاعر قاتل" به هیچ وجه من الوجوه توجیه‌پذیر نیست؛ اما روایت نویسنده بعضی اوقات بسیار سوگیرانه علیه هیپی‌ها بود.*
ولی خیلی خیلی تلخ بود این روایت، در اوقاتی چند نیز از بی‌پردگیِ مفرط، روحِ خواننده را عذاب می‌داد...
قاعده‌ی تکرار شونده در این دو روایت، سیستم معیوب و اشتباهات بسیار پلیس بود. به نظرم در جلد قبلی، "قاتل آجری"،  ویلنِ اصلی ، پلیس، جامعه و سیستمِ قضاییِ آمریکا بود. البته حواسمان باشد که بسیاری از پرونده‌هایی که به سرعت و دقت توسط پلیس حل و فصل می‌شوند، خوراکی خوب برای روایت‌های هیجان‌انگیز و ژورنالیستی نیستند برای همین امثال این روایت‌های تلخ بیشتر فراگیر می‌شوند. 
 به نظرم انتخاب اسمِ ترجمه فارسی بسیار بهتر از عنوان انگلیسی بود. البته شاید چون عبارت "فلوت‌زن توسان" یکی از پرونده‌های مشهور در تاریخ جنایی ایالات متحده است، برای مخاطب آمریکایی عنوان خوبی باشد، اما ترجمه فارسی و عنوان فارسی را بجا یافتم. 
*(هیپی‌ها را در اخبار، سینما و این کتاب شناخته‌ام، نمی‌دانم دقیقا که بوده‌اند و دنبال چه بوده‌اند، اما روایت کتاب را معتدل نیافتم.)
        

          نسبت به نا داستان ( قتل روی عرشه)  پر جزئیات تر و  -اگه بشه براش به کار برد- جذاب تر بود
قاتلی از جوانانی که احساس بزرگی و آزادی می کنن
این مورد باعث شد از هیپی ها تنفر پیدا کنم که آزادی بیش از حد برای خودشون  می خوان
این قتل به خاطر اینکه  تقریبا ۵۰ سال پیش اتفاق افتاده جزئیات زیادی از خودش داره
چیشد که بهش  میگفتن  فلوت زن توسان  ماجرای بسیار  جالبی داره
این بخش اخر  اسپویل داره:⚠️
ولی به هر حال نباید در قوانین مجازات کاهش بیابد
هر چقدر هم خوب رفتار کنه نباید اعدامشو لغو کنن