بارزترین خصیصه ی شعر ایرج میرزا، زبان چالاک و بیان گرم و زنده و پویای اوست و برخورداری هنرمندانه وی از گفتار ساده ی روزانه ی مردم و تعبیرات آن که خود دارای بلاغتی خاص است. این که زبان در دست ایرج به واقع مانند موم شکل پذیر است و او می تواند هرچه را می خواهد و در ضمیر دارد به نوعی بیان کند که همگان دریابند و آنان را تحت تاثیر قرار دهند از همین رهگذر است. زبان و بیانی که از حیث نرمی، روانی و سهل و ممتنع بودن به شعر سعدی می ماند و به همین سبب بسیاری از ابیات او مانند ضرب المثل معروف شده و رواج یافته است. از جمله شعرهای بسیار معروف او شعر "مادر" است که زمانی در کتاب درسی کودکان گنجانده شده بود. مجموعه ی حاضر دربرگیرنده ی منتخبی از سروده های ایرج میرزا ـ شاعر معاصر ـ است که در قالب قصیده؛ غزل؛ مثنوی؛ قطعه و رباعی تنظیم شده است.