این مجموعه نوشته هایی از چند کودک و نوجوان افغانی است که طی آن آرزوها و خواسته های خود را بیان کرده اند. آنان اغلب خواهان صلح، آرامش، همدلی، نزدیکی ملت ها، از بین رفتن فقر و فلاک، برقراری عدالت، آزادی و مانند آن هستند. برای مثال، در بخشی از نامه ی "صادق" ـ دوم راهنمایی، آمده است: "من دوست دارم که در دنیا صلح و آزادی برقرار باشد و بی سوادی و فقر از بین برود و آدم های تهی دست هیچ وقت گرسنه و بی مسکن نمانند و دست نیاز پیش هرکسی دراز نکنند. کلا دنیایی را دوست دارم که مردم حیوان ها را برای سرگرمی خود شکار نکنند و پرندگان را در قفس زندانی نکنند و بگذارند که آزاد زندگی کنند. کشورها باید با هم صلح باشند و نباید کشوری که قدرتمند است به کشوری که ضعیف است حمله کند...".