بخش نخست کتاب، با نگاهی به تاریخ ایران, رشد علم در ایران، عقب ماندگی و عدم حضور علم در دوره ی قاجار، و معرفی چند تن از دانمشندان و شاعران ایران آغاز می شود؛ سپس به بخشی از دستاوردهای علمی و صنعتی اروپا در قرن هفده و هجده میلادی، هم چنین به تاثیر انقلاب صنعتی اروپا بر ایران، نیز به جنگ های ایران و روس در زمان فتحعلی شاه قاجار اشاره می گردد. اما بخش دوم کتاب به ظهور امیرکبیر و اقدامات او برای پیشرفت ایران اختصاص دارد که از آن جمله است: تاسیس دارالفنون, اعزام دانشجو به خارج، کوتاه کردن دست غارتگران حکومتی، منتشر ساختن روزنامه، ایجاد امنیت برای مردم، جلوگیری از رشوه خواری ماموران حکومتی، تشکیل پستخانه، ساختن جاده و کاروان سرا، کم کردن نفوذ سفارت خانه های خارجی، و بهبود بخشیدن به اوضاع ایران. مبحث بعدی کتاب درباره ی توطئه ی قتل امیرکبیر است که نویسنده به وضعیت دربار و فساد و بی بندوباری در آن، وضعیت حرمسراها, دخالت بعضی افراد نالایق در امر حکومت، دخالت بیگانگان، به ویژه روس اشاره می کند. هم چنین توطئه ی برکناری امیرکبیر و چگونگی قتل وی را شرح می دهد.