اینک از من خواسته اند که پیرامون دیوان شاعری که در استادی و هنر او، چه از نظر بیان عواطف و چه به موجب  بلند اندیشی، تردیدی نیست مقدمه ای بنویسیم؛ در تذکره حال و کار شاعری که در انسانیت و بزرگواری او داستان ها میتوان زد و در هنرش که اقتدار او را در بیان مفاهیم بلند و معانی والا می رساند بتوان سخن گفت؛ سخنانی که گوشه ای را از یک بی نهایت بازنماید به قلم آورد.