ایرانیان، از صدها سال پیش، بر اهمیت شناخت خطر و لزوم پیش گیری و یا دفع آن، با استفاده از روش های امروزی مدیریت ریسک، آگاهی داشته اند. متفکران ایرانی، بنا به شرایط زمان این اصول را در قالب تمثیل، اشعار، جملات قصار، داستان، پند و اندرز، به جامعه ارائه نموده اند. علاوه بر آن، پندنامه هایی که متفکران ایرانی برای شاهان، به ویژه در زمان تربیت شاهزادگان، در باب اخلاق و رفتار نوشته  اند، در این راسته به شمار می آیند. در پژوهش پیش رو، سعی بر آن بوده که علاوه بر بیان دانش مدیریت ریسک، تعالیم متفکران ایرانی، در مورد هریک از مفاهیم مدیریت ریسک به عنوان نمونه، نقل گردد.