سیاست ها، اقدامات، و روش هایی را که طرز تفکر، رفتار و علمکرد کارکنان را تحت تأثیر قرار می دهد، مدیریت منابع انسانی گویند. هدف از مدیریت منابع انسانی، به حداکثر رساندن مشارکت کارکنان به منظور دست یابی به بهره وری و اثربخشی بهینه و در عین حال، دست یابی به اهداف فردی (مانند برخورداری از شغل مناسب و احترام) و اهداف اجتماعی (مانند پیروی از قانون و مسئولیت اجتماعی) است. از مزایا و منافع مدیریت منابع انسانی می توان این موارد را برشمرد: طراحی صحیح مشاغل برای جلوگیری از اتلاف وقت کارکنان، آموزش مهارت های لازم به منظور تربیت کارکنانی که حداکثر بازده را داشته باشند، بهبود کیفیت و بهره وری و کاهش هزینه ها و افزازیش سودآوری، و جلوگیری از ترک سازمان با مدیریت صحیح و برقراری روابط انسانی و اجتماعی سالم و فراهم کردن محیط مناسبی که باعث خشنودی و رضایت کارکنان می شود. عوامل مؤثر بر مدیریت منابع انسانی را می توان به دو گروه عوامل درونی و بیرونی تقسیم کرد. از عوامل درونی می توان فرهنگ و شرایط سازمانی و بودجه و سرمایه و از عوامل بیرونی فرهنگ جامعه، رقابت، مشتریان و فناوری را نام برد.