«دست کرد زیر چادرش. یک کیسۀ پارچه‌ای درآورد که از کوک‌های نامنظمش معلوم بود، خودش آن را دوخته. اندازۀ کیسه آن‌قدر بود که دو کیلو بادام در آن جا بگیرد. بادام‌ها با پوست بود. گفت: «زهراخانم، باغچۀ ما یه دونه درخت بادوم بیشتر نداره. امسال حاصل این درخت، این‌‌قدر شده. بیشتر از این عُرضه‌م نرسید به درد جبهه بخورم ننه!»