نویسندگان کتاب "برجسته سازی" را فرایندی سیاسی می دانند که در آن رسانه های جمعی، نقش تعیین کننده ای در مطرح شدن مشکلات اجتماعی ایفا می کنند. آنان الگوی فرایند برجسته سازی را متشکل از سه قسمت عمده می دانند که عبارت اند از: 1- اولویت رسانه که اولویت عموم را تحت تاثیر قرار می دهد، 2- اولویت عموم که ممکن است اولویت سیاست را تحت تاثیر قرار دهد، 3- اولویت سیاست. در فصل دوم، این سئوال محوری مطرح می شود: "چه چیزی یک موضوع را در اولویت رسانه قرار می دهد؟. "نویسنده نتیجه می گیرد که شاخص های جهان واقعی تا حدودی ضروری هستند، اما یقیقا مبین برجسته سازی رسانه ای نیستند. فرآیند برجسته سازی رسانه ای برای یک موضوع، معمولا به وسیله ی یک رویداد آغازگر ایجاد می شود. فصل سوم به تشریح مطالعات مقطعی اختصاص دارد که شامل کلیه ی بررسی های انجام شده در ارتباط با موضوعات مهم مطرح در اولویت عموم در یک مقطع زمانی خاص است. در این فصل خاطرنشان می شود که اغلب، این اولویت  رسانه است که اولویت عموم را ایجاد می کند. در فصل چهارم با بهره گیری از یک نگرش تک موضوعی، بحثی در ارتباط با تحقیقات برجسته سازی عمومی مطرح می شود. در فصل پنجم، آن چه در ارتباط با چگونگی قرار گرفتن یک موضوع در اولویت سیاست مطرح می شود، بازگو شده است. فصل ششم نیز به مطالعه ی فرآیند برجسته سازی رسانه ها اختصاص دارد.