کتاب جذاب و در مورد نیروی مخصوص ارتش هست که همین سه کلمه «نیروی مخصوص ارتش» معنای صلابت، استواری، جدیت، به شدت منظم و دقیق رو به آدم منتقل میکنه که برای این منظور باید گوینده‌ای با لحن صدای محکم و جذاب و جوان براش استفاده بشه ولی من صوتیه این کتابو گوش کردم  که متاسفانه گوینده تودماغی!، داش مشتی! و لات مآبانه میخونه کتابو!! انگار گوینده، ارتش رو با مفنگیهای چاله میدون اشتباه گرفته!!! تازه جدا از اینکه صدای پیر و سالخورده رو برای ارتشی جوان گذاشتن خودش یه اشتباه فاحش دیگه‌اس! خود کتاب میتونست با صدای محکم و قَرّاء جوان خیلی جذابتر باشه ولی متأسفانه گوینده با اینکه احتمالا سعی کرده خوب بخونه ولی عملا خرابش کرده! اگر گویندش انقدر افتضاح نبود بلاشک از کتاب لذت زیادی می‌بردم.
اسم گوینده کتاب داوود حیدری بود گفتم که یه وقت مثل من مرتکب همین اشتباه نشید.