فرهنگ ایران، فرهنگ شفاهی است؛ بنابراین قصه و قصه­گویی در فرهنگ ما اهمیت بسیاری دارد. قصه­های مادربزرگ­ها در شب­های بلند زمستان در زیر کرسی، قصه­های شب چله، داستان­های شاهنامه مثل­ها و ضرب­المثل­ها همه ریشه در فرهنگ و ادب ایران عزیز دارد. نوالیس، رمان­نویس آلمانی می­گوید: افسانه­ها بزرگ­ترین آفرینش ذهن آدمی هستند. قصه از زمان­های قدیم، سینه به سینه و نسل به نسل منتقل گردید و به مرور زمان، کتاب­های قصه به صورت مصور در اختیار همگان قرار گرفت.