اسپینوزا صادقانه فلسفه اش را در زندگی پیاده کرد همان گونه که دین داران راستین مطابق با دین شان زندگی می کنند. او هیچ نشانی از دورنگی و تقیه از خود برجای نگذاشت بلکه عامل به موعظه های خویش بود؛ یعنی به آموزه ای که خود با متقن ترین براهین بدان اعتقاد داشت، عمل می کرد. فلسفه برای او به راستی که شیوه ای برای زندگی بود و بر ماست که نوشته های او را از این منظر بخوانیم نه این که آن ها را به مثابه نظریه پردازی محض یا صرفاً فعالیتی منطقی ببینیم. اسپینوزا بی گمان دقیق ترین شکل بیانی را که می توانست به اندیشه درآورد، [برای نظام فکری اش] برگزید اما این، جز ابزاری برای دستیابی به آنچه آن را حقیقت مسلمش می دانست، به شمار نمی رفت و روش به خودی خود غایت نبود.
این کتاب که در آن، آراء اصلی اسپینوزا و شیوه? برهان پردازی که او اتخاذ کرده و شرح وبسط داده، به زبانی ساده و به اجمال طرح می شود، برای استفاده? دانشجویانی در نظر گرفته شده است که در آغاز راه مطالعه برای فهم فلسفه اسپینوزا قرار دارند.