«حسنی» یک گربة بازیگوش داشت و تمام وقت خود را با او می گذراند و دیگر با دوستانش بازی نمی کرد. یکی از دوستان حسنی به نام «قلقلی» نیز یک قناری گرفت و در قفس انداخت. او نیز تمام وقت خود را با قناری اش می گذراند. مدتی گذشت و حادثه ای رخ داد. بدین ترتیب حسنی و قلقلی متوجة اشتباهشان شدند و دانستند که نباید هیچ حیوانی را اسیر کنند. مخاطبان این داستان اجتماعی و اخلاقی گروه سنی «الف» و «ب» هستند.