پس از اینکه محمدرضا و سران رژیم پهلوی از شهریور تا دی ماه 1357 کابینه های مختلف آشتی ملی، نظامی و ... را تجربه کردند و به نتیجه ای نرسیدند، ناگزیر به انتخاب شاپور بختیار، از چهره های ملی گرای با سابقه به عنوان نخست وزیر تن در دادند تا شاید از این طریق راه حلی پیدا کنند، ولی پیش از این، نشانه های آشکاری از فزاینده و غیرقابل مهار بودن امواج انقلاب اسلامی مردم ایران در رخدادهای مختلف مشاهده شد که محمدرضا پهلوی را بر جان خود و خانواده اش بیمناک می ساخت. همچنین از آبان 57 به این سو، عده ای از سران پیشین رژیم و در رأس آنها على امینی موضوع تشکیل شورای نیابت سلطنت و خروج محمدرضا پهلوی از کشور را به منظور فریب افکار عمومی مطرح کردند، چون ظاهر این امر کاملا قانونی و مستند به قانون اساسی بود و بهانه آن نیز بیماری و نیازشان به استراحت بود که در نهایت این راه حل مقبول افتاد و شاه 24 دیماه شورای مزبور را تشکیل داد و 2 روز بعد ایران را برای همیشه ترک کرد.