واقعا میتونم بگم جزو بهترین کتاب هایی که خوندم
        

          کیمیاگر...رمانی اثر‌گذار که نه به زبان مردم بلکه به زبان جهان سخن میگوید. بی‌شک اگر کیمیاگری در میان باشد، او همان پائولو کوئیلو است.
داستانی درمورد ماجرای رویارویی پسری با خواب‌ شبانه‌اش در یک کلیسای ویران زیر درخت چنار، که شروعی است برای سفری پر فراز و نشیب برای دستیابی به رویای دور از ذهنش . مضامینی مانند ترک دلبستگی، ارتباط با روح جهان و اعتقاد به نشانه‌هایی که دست سرنوشت بر سر راه تو قرار میدهد بر لذت و درک این کتاب می‌افزاید.
سرنوشت! تنها دلیلی که میتوانم برای قرار گرفتن این کتاب بر سر راهم بیاورم. نویسنده به خوبی دل‌نگرانی ها و اندیشه‌ عمده مردم را در رابطه با تحقق آرزوهایشان بیان کرده و با به کار بردن زبانی ساده برای درک مفاهیمی ژرف لذت خواندن این کتاب رو دو چندان کرده.
این کتاب سن و سال نمیشناسد، چه ۱۰ سالتان باشد چه ۱۰۰‌ سال به خوبی میتوانید با داستان هیجان انگیز کتاب ارتباط بگیرید و دانسته‌هایی که ممکن است طی سال‌ها فراموش کرده باشید را مجددا به خاطر آورید.
روند پیش رفتن داستان کتاب بسیار مناسب است ،خستگی به همراه نمیاورد و هر مکالمه و هر جمله‌ای دقیقا سر جای خود و به‌جا بوده.
کتابی دلنشین و امید‌بخش که همانند یک ستاره در صحرا، راه را به ما نشان میدهد.
چه کسی میداند؟ شاید این کتاب واقعا به شما کیمیاگری می‌آموزد...
        

          کتاب بسیار عالی هستش
        

          با ترجمه آرش حجازی