کتاب حاضر حاوی سه نمایشنامه است که همگی در سال های 1389 تا 1391 نگاشته شده اند. این نمایشنامه ها در بسترهای متفاوتی نوشته شده اند ولی نطفه و دغدغه آن ها از وادی یکسانی برمی خیزد: ضرب وزور انسان، برای نهادینه کردن آنچه در منظر خویش ارزش می پندارد، زمانی که در تقابل ارزش انسانی دیگر قرار می گیرد. حسرتی که انسان از گذشته می کشد و تکراری که در آینده منتظر اوست، محور نمایشنامه های «لامپ»، «روشان» و «تریو بدون هارمونی» است.