این کتاب نوگرایی در تمامی ابعاد شعر را در نظر دارد بخصوص شعر عرب و قانون های جاری بر شعر مدرن را در خلال شعر شاعرانی چون «حاوی» جسته و نشان می دهد، شعر سندباد در هشتمین سفرش و وجوه سندباد اعراض معنادار آدمی از دنیای بیرون و مکاشفه و سیر و سلوکش در دنیای درون را به تصویر می کشد و سعی در پرده برانداختن از نیات و اهداف والای انسانی نهفته در این اشعار را دارد، نویسنده نوگرایی را نوعی طغیان مثبت و سازنده بر تحولات سیاسی و اجتماعی و فرهنگی زمان می داند.