وسط این همه کتاب که می شد یه جوری با سلیقه ی متوسط به هم ربط شون داد، کتابی دیدم با این عنوان: نقد عقل مدرن، این دیگه خیلی نوبر بود. کتاب رو باز کردم. تو صفحه ی عنوان کسی با خطی درهم و برهم نوشته بود: «با اینکه من رو دوست نداری، من حالم از تو به هم نمی خوره.» امضای نوشته مربوط به پری نامی بود. زمانه ی جاهل جوونی ما، برای فرستادن کتاب به دوست یا عشق، سعی می شد از کلمات آبرومندی استفاده بشه. تاریخ امضا مال پاییز پنج سال پیش بود. کتاب رو بستم. تو این خر تو خری فقط کم بود پای یه آدم دیگه به این پرونده باز بشه.
-از متن کتاب-